প্ৰিয়তমা তোমালৈ

প্ৰিয়তমা
তোমাৰ নামেৰেই উন্মাদ
উমাল মোৰ হৃদয়ৰ মৰম ল’বা ৷
তোমাক দেখাৰে পৰা কি যে
হ’ল- এই লঠঙা শীততো মোৰ হৃদয়ত
পাহ মেলিছে কুমলীয়া
কুঁহিপাত ৷ দেহমন পিৰপিৰাই,
ৰাইজাই কৰি অহৰহ মোক চুই
গৈছে এজাক ফিৰফিৰীয়া
বতাহ ৷ ফিৰফিৰীয়া
বতাহজাকৰ পৰশত এক বুজাব
নোৱাৰা অজান কাৰণত আজি
মই অস্থিৰ-অশান্ত ৷ তোমাৰ
ভাৱনাই মোৰ দুচকুৰ নিদ্ৰা হৰণ
কৰি বহলাইছে মোৰ কল্পনা আৰু
সপোনৰ পৰিসৰ ৷ আহত গছ
শিপোৱা দি মোৰ হৃদয়ত
শিপাইছে প্ৰেমৰ এক অনাবিল
অনুভৱ ৷ প্ৰতিপল, প্ৰতিক্ষণ আজি
শিহৰিত মোৰ যৌৱন ৷ কবিয়ে
লিখাৰ দৰে, গায়কে গোৱাৰ
দৰে আকাশে বতাহে কেৱল
তোমাকেই দেখিছো ৷ যৌৱন-
যমুনাৰ পাৰৰ শুভ্ৰ কঁহুৱাবোৰেও
যেন আজি হালি-জালি
গাইছে তোমাৰ-মোৰ
নামেৰেই ব’হাগী বিহু গীত ৷
তোমাৰ নামেৰেই তলপাৰ মোৰ
হৃদয়ৰ দুয়োটি পাৰ ৷ তোমাতেই
যেন বিচাৰি পাম মোৰ জীৱনৰ
মৌ-জোলোঙা ৷
আজি মোৰ হৃদয় হাহাকাৰ
বিচাৰি তোমাৰ হৃদয়ৰ উমাল
উষ্মতা ৷ মোৰ হৃদয়ৰ এই প্ৰেমৰ
বলীয়া বানেৰে যেন বুৰাই
দিম তোমাক ৷ তোমাতেই
হেৰাই যাব খুজিছোঁ,
তোমাতেই নি:শেষ হ’ব
খুজিছো যদিহে দিয়া সুযোগকণ
৷ তোমাৰ নামেৰেই ভৰুণ মোৰ
হৃদয় ৷ তোমাৰ প্ৰেমহীনতাত
মোৰ হৃদয়ত বাজিব জীৱন বীণাৰ
কৰুণ সুৰ ৷