মোৰ জীৱন নামৰ বেলিটো অস্ত যাবলৈ বেছি দিন নাই

মানুহৰ জীৱনটো আচলতেই বহুত অদ্ভুদ। মাজে মাজে এনে কোনো আমাৰ জীৱনলৈ আহে যাক আমিপূর্বে কেতিয়াও চিনি নাপাও…।।অথচ তেওঁকেই আমি ইমান বেছিকৈ ভালপায় পেলাও যে,তেওঁ অবিহনে জীৱনটো অর্থহীন যেন মনত ভাব হয়………।। হয়টো তাই মোক ভাল নাপায় …. পাবনো কিয় মোৰ নিচিনা এটা অৰ্থহীন লৰাক….প্ৰথম কলেজত গৈয়ে মই তাইৰ প্ৰেমত পৰিছিলোঁ ….এইয়াই মোৰ প্ৰথম প্ৰেমৰ আৰম্ভণি …..আৰু তাইতে শেষ ….আজি তাই মোক বুজি নাপালে মোৰ সচা ভালপোৱা ক মিছা সম্বন্ধ দিলে ! তাই হয়টো ভাবিছে তাইক নাপালে মই আন কাৰোবাক হিয়াৰ আপোন কৰি লম,সেইটো মই কেতিয়াও কৰিব নোৱাৰোঁ ,তাইয়ে মোৰ প্ৰথম আৰু শেষ প্ৰেম …. তাইক পাহৰি মই জীৱনত আন কাৰো কথা ভাবিব নোৱাৰো ….হয়টো তাইক নাপালে মই অকলশৰীয়া জীৱনৰ উপ্যতকাৰ পৰা নিৰবে মৃত্যুৰ উপ্যতকালৈ যাবলৈ বাধ্য হম ! সিদিনা তাকে কৰিছিলো গুচি যাব খুজিছিলো এখন অচিনাকি নেদেখা দেশলৈ কিন্তু মাথোঁ এটা আশাতে উভটি আহিলো সেই অচিন দেশৰ সীমাৰ পৰা তাইক পোৱাৰ আশাত ….মোৰ সচা ভালপোৱা ত কি ৰৈ গল মই নাজানোঁ…..এটা কথা তুমি জানি থোৱা তোমাৰ অবিহনে মোৰ জীৱনৰ উকা কাগজত ৰৈ গৈছে মাথোন তোমাক নোপোৱাৰ যন্ত্ৰণা আৰু সেই যন্ত্ৰণা বোৰ মুচিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা মোৰ অশ্ৰু…! হয়টো তোমাৰ অবিহনে মোৰ জীৱন নামৰ বেলিটো অস্ত যাবলৈ বেছি দিন নাই …