তোমাৰ প্ৰিয় জন অথবা প্ৰিয় গৰাকীৰ
লগত যদিও বিচ্ছেদ হৈ গৈছে ..
তথাপিও কিন্তু তাই বা তেওঁৰ ওচৰত
তুমি যেতিয়া সাক্ষাৎ হোৱা
তেতিয়া কিন্তু নিচেই তুমি সৰু হৈ
পৰা ...
তাইক কিছু তান কথা কৈ সেই
যান্ত্ৰণা বোৰ উলিয়াব খুজিও তাইৰ
সৰলতাৰ আগত ক্ষুদ্ৰ হৈ পৰা ...!
বুকুৰ মাজত কিম্বা অজান শব্দই ধপধপাই
থাকে ...!
কোনোটো সময়ত যেতিয়া অকলশৰীয়া
হৈ পৰিবা , বাৰুকৈয়ে তোমাৰ মনত
পৰিব সেই অতীতৰ কথাবোৰ ..! তাইৰ
সৈতে অতিবাহিত কৰা স্মৃতি বোৰ ..!
কেতিয়াবা হৰ্ঠাতে যেতিয়া
মবাইলৰ ফটোৰ শিতানত তাইৰ এখন
স্মৃতিৰে ভৰি পৰা সেই অতীতৰ কিছু
দৃশ্যাংশ দেখিবলৈ পাবা , হয়টো বুকুখন
কপি উঠিব ..!
আৰু কিম্বা তুমি অভিমানেৰে সেই
ফটোকপিক অদৃশ্য কৰি পেলাবা ..
কিছু যান্ত্ৰণাই হেঁচা মাৰি ধৰিব ,
কিন্তু তুমি তোমাৰ অভিমানৰ আগত
আকৌ যেন অভিমান কৰিয়েই বহি
থাকিবা ..!
পাহৰিবলৈ হয়টো নিশ্চয়কৈ চেষ্টা
কৰিবা , আৰু কিজানি কেইদিনমানৰ
বাবে পাহৰিও পেলাবা , কিন্তু
হৰ্ঠাতে এদিন তাইক আন এজনৰ লগত
কৰবাত দেখি যাবা ..
যদিও তাই এতিয়া তোমাৰ প্ৰেয়সী
নহয় .. তথাপিও দেখি যেন কিম্বা কষ্টৰ
সন্মুখীন হবা , আবেগিক হৈ পৰিব
তোমাৰ মন আৰু দুৱাৰ ..!
চকুৰ আগত যেন সেয়া কুৱঁলীয়েই আৱৰি
ধৰিছে ...!
নাজানোঁ কিয় এনেকুৱা হয় ...
কিন্তু অনেক কষ্ট হয় তেতিয়া ,
যেতিয়া সেই দৃশ্য চকুৰ আগত ভাহি
পৰে ! নিশা যেতিয়া শিতানৰ
গাৰুটোৰ মাজমজিয়াত শুই পৰিবা ,
তেতিয়া মাথোঁ মনলৈ আহিব
তাহানিৰ সেই কথাবোৰ তথা
স্মৃতিবোৰ !
হয়টো এনেকৈয়ে পাৰ হব আন্ধাৰে
আৱৰা পৃথিৱীৰ এটা সময় , কেতিয়া
যেন ৰাতি গুচি পোহৰ হব , হয়টো তাৰ
উমানেই নাপাবা .!
মনতে কিজানি তাইক বহুতেই গালি
পাৰিবা .. তাই প্ৰতি অভিমান এটা
ভৰালৰ সৃষ্টি কৰিবা .. হয়টো তোমাৰ
মন মেলিবা " তাইক ফোন কৰি খুবকৈ
গালি পাৰোঁ " ...
কিন্তু সেই একেবোৰেই আকৌ হৈ
পৰিব .....
ফোনত ভাহি অহা তাইৰ মিঠা সুৰীয়া
মাতটি শুনা পাই হয়টো তুমি স্তব্ধ হৈ
পৰিবা .. কি কম , কি নকম অৱস্থাৰ
সন্মুখীন হৈ পৰিবা ...
আৰু শেষত হয়টো এনেকৈয়ে কৈ পৰিবা
...
" ধেৎতেৰিকি কৰবালৈ মাৰোতে ,
তোমাৰ নাম্বাৰটোতে কল কৰি
পালোঁ .."
ধন্যবাদ ____
ইতি প্ৰীতম আৰ ডেকা
( শ্বেয়াৰ কৰিবা , আগলৈকে এনেধৰণৰ
আৰু কিছু লিখিবলৈ উৎসাহ পাম )
©Ilias hasan
☞☞☞ কঁপি কঁপি অহা কোলাহল হৃদয়ৰ দুখ বেদনাৰ শব্দবোৰত সৃষ্টি হোৱা অনুভৱৰ আবেগত মই এটি অন্ধকাৰ কোঠাত এখন উকা কাগজ আৰু এটি কলম লৈ বহিছো দু-এষাৰ লিখো বুলি । নাজানো জীৱনৰ শেষ কেতিয়া তথাপি সপোনৰ মাজত জীয়াই থকাৰ হেঁপাহ । হেৰুৱা সপোন কেতিয়াও দুনাই নাহে বুলি জানিও অপেক্ষাৰ বাটত ৰৈ থাকো কিজানিবা সপোনবোৰ আকৌ ঘুৰি আহে । । । ✍✍✍ইলিয়াছ হাছান✍✍✍
Thursday, 14 April 2016
Monor anuvobor kisu kotha
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment